Wpływ hormonu antydiuretycznego na przepływ substancji rozpuszczonych w kanalikach zbiorczych ssaków

Eksperymenty te miały na celu ocenę zależnego od antydureku hormonu (ADH) współczynnika odbicia mocznika, sacharozy i NaCl w rdzeniach odbierających rdzeń korowy i zewnętrzny izolowany z nerki ssaków. W jednej z grup eksperymentów woda osmotyczna zależna od ADH, gdy roztwory perfuzyjne zawierały hipotoniczne roztwory NaCl, były nie do odróżnienia od obserwacji kontrolnych, gdy mocznik lub sacharoza zastąpiono, częściowo, NaCl w izotonicznych roztworach kąpielowych (korty zbiorcze). Podobnie, zarówno w kanalikach korowych, jak i zewnętrznych, zbierających kanaliki narażone na ADH, wystąpił zerowy przepływ objętościowy osmotycznej objętości, gdy część NaCl w roztworach do kąpieli i / lub roztworów do perfuzji zastąpiono sacharozą lub mocznikiem, o ile perfundujący i kąpielowy roztwory były izosmolalne. Podsumowując, obserwacje te sugerują, że zależne od ADH współczynniki odbicia NaCl, mocznika i sacharozy w tych kanalikach były identyczne. Ponieważ efektywne promienie hydrodynamiczne mocznika i sacharozy wynoszą odpowiednio 1,8 i 5,2 A, to prawdopodobnie dla mocznika, sacharozy i NaCl jest jedność. Na poparcie tego, współczynnik przenikalności dyfuzyjnej (PDi cms-1) mocznika był nie do odróżnienia od zera. Ponieważ miejscami ograniczającymi penetrację mocznika były interfejsy światła kanalików, dane te są zgodne z poglądem, że ADH zwiększa dyfuzyjny przepływ wody przez takie interfejsy.
[podobne: prohormony efekty, polipektomia endoskopowa, przełyk barretta dieta ]